back on route!

Lieve Mensen,
trekken jullie het nog een beetje met al die sneeuw?
Misschien hebben jullie meer behoefte aan de zon die zo overvloedig op ons nederdaalt, nou wij hebben denk ik ook behoefte aan de hoeveelheid sneeuw bij jullie!
Heerlijk om de foto's en de mailtjes te lezen! IJs, sneeuw, natte bende natuurlijk! haha!
Op dit moment zijn wij ons vakantie huis weer aan het opruimen. We hebben vanochtend enorm gemountainbiked en vanmiddag mosselen geplukt bij Camp Bay.
Paul, van de Brabo's weet namelijk hoe je die heerlijk klaar kunt maken. We wilden ons er toch niet aan wagen namelijk...
Emmertje vol dus! Heerlijk gegeten! Verse sla uit de tuin, zelf gebakken brood en sophie haar kruidenboter..
Morgen gaan we weer rijden. Er is een open-mic avond in de 'wunderbar' in Lyttelton. Dat gaan we eens even bekijken natuurlijk, busje langs de kant en zaterdag lekker onderweg naar Abel Tasman! Back on the road dus! Heerlijk!
We slapen veel en eten goed. Hinderd niet want daar is het ook vakantie voor natuurlijk!
Het plan is om langs de oostkust nog een stukje omhoog te gaan en dan over de alpen over Lewis Pass naar de pannenkoekenrotsen. Dave had namelijk gevraagd of wij op een pannenkoeken rots, pannenkoeken wilden eten! En dat gaan we dus doen! ha! (pannekoeken of pannenkoeken??) Dan omhoog naar Nelson/Picton en misschien wat werken daar. Dan is Abel Tasman aan de beurt! Dit geweldige park staat bekend om zijn ongerepte natuur, bounty eilanden, witte stranden, mooi weer, pinguïns  en dolfijnen. Rennen dus!

De afgelopen week zijn we Mount Herbert op geklommen! Wat een eind! De hoogste berg hier in de omgeving. 919 m. Goed voorbereid gingen wij op pad. Om 08.00 uur in de ochtend vertrokken vanwege de warmte. De uitzichten werden alleen maar mooier en mooier naarmate we hoger en hoger kwamen. Iedere keer dachten we dat we er waren, maar na elke top kwam er nog een achteraan! Uiteindelijk na 3 uur hebben we de top bereikt!  Prachtig! (zie foto's)
Lekker broodje gegeten in het gras en even uitpuffen. Toen weer naar beneden! Andere route genomen. Via een hele hoop schapenpaadjes naar beneden. Hoog gras en mooie bloemen. Naar boven is misschien nog wel makkelijker dan naar beneden lopen... pfff.
Een paar keer verdwaald en op handen en knieën dwars door de bush! Het koste ons wederom drie uur om beneden te komen. Met zere voeten en honger kwamen we bij Mark aan. Gelukkig was ie thuis anders hadden we nog een uur naar huis moeten lopen en daar hadden we echt geen zin meer in! S'avonds lekker pannenkoeken gebakken en gemonopolied! Blijft een te gek spel!

Lewis heeft een mountainbike in de schuur staan die we mochten gebruiken en Sietse had die van hem ook mee. In zijn busje gegooid en naar boven gereden! op de Summit road, de rand van de krater (ofwel, "Crater Rim" haha), een track uitgezocht. 2 op de fiets naar beneden en eentje met het busje om ze beneden weer op te pikken. Dan hoefde we dus niet   te klimmen! Heerlijk! Op de mountainbike is een fantastische ervaring en je ziet ook weer plekken waar je anders niet komt! geweldig!
Uiteindelijk ook de video camera provisorisch op de helm vastgemaakt om de afdaling te filmen. het is gelukt maar hoe de film eruit ziet weten we nog even niet. Dat komt nog. Vast top!

Nou even dit wat de site betreft,
Het zal wel weer even duren voor we weer nieuwe dingen op de site doen. We weten namelijk niet wanneer we weer ergens zijn met internet en we moeten ff beter op de centen letten... We gaan het zien. Geen zorgen als jullie ff niks horen dus :)

We missen jullie maar slaan ons er doorheen, en genieten, dus gaat helemaal goed !